Finito la musica passato la fiesta ….Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης

Είναι φανερό ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα νοσεί, χωρίς πρόταση, χωρίς σχέδιο, χωρίς ήθος βουλιάζει , δεν πείθει, παρασύρει στο βούρκο, κι είναι χειρότερο ακόμη που μοιάζει να μην γνοιάζεται για την κατάντια, μοιάζει να μην κατανοεί την έκταση , μοιάζει να απολαμβάνει το λασπόλουτρο της απαξίωσης, της έκπτωσης !

Όχι, δεν θα σας απαριθμήσω την ένταση του καρκινώματος που μας κατατρώει, γνωστό τοις πάσι , με τούτο το ταπεινό σημείωμα μιάν έκκληση να σας απευθύνω επιχειρώ , αδέρφια μου, το έργο που παίζεται στην Εθνική πολιτική σκηνή σε τούτες τις πονηρές επικίνδυνες μέρες, που φίδια μας ζώνουν ένα γύρο, φίδια κι άνεμοι πολέμου, τούτη η τρισαθλία παράσταση έχει εξοργίσει τους θεατές , όρθιοι στις κερκίδες, υβρίζουν, φασκελώνουν, γιουχαίζουν, τον ξεπεσμό ενός εκπεσοπντος πολιτικού συστήματος καταγγέλουν, κι άλλοι , οι περισσότεροι, την πλάτη στρέψαν , σιωπηλοί οργισμένοι , δεν πήγαν , όχι, ούτε θα ξαναπάνε το μείζον και κυρίαρχο δημοκρατικό τους καθήκον και δικαίωμα να ασκήσουν , να ψηφίσουν, ντροπή αισθάνονται , τον εμπαιγμό βιώνουν, τούτο το έργο , αδέρφια, να κατέβει πιά ανάγκη, δεν πάει ο τόπος , σέρνεται, ανήμποροι τινές, της διαφθοράς υπήκοοι, της πολιτικής άμοιροι, της ολιγαρχίας τσόγλανοι, υπεξαιρέτες του δημοσίου χρήματος, αμνήμονες κι επίορκοι του δημοσίου συμφέροντος, ανύπαρκτοι ως αιρετοί , ένθεν κακείθεν, κι οι εξαιρέσεις ολίγιστες, τούτη η χλιβερή παράσταση να κατέβει ανάγκη,πριχού ζημιά πάθουμε, τύμπανα πολλά ηχούν γύρω μας, πριχού καταστροφή εθνική υποστούμε, οι ορέξεις των αναθεωρητών φανερές.

Α ! τί παράσταση , ιλαροτραγωδία, χουγιάζει ο Λαός , κανείς δεν σας μπιστεύεται εκτός από το εσμό της διαπλοκής, λαθρέμπορους και σκαφτιάδες, των επιδομάτων οι διανομείς, των ευρωπαϊκών οι αχόρταγοι, κανείς ,
Κι ένας Λαός , περήφανος, σε απορία, μικρός Λαός και πολεμά , μπρός , έξοδος, μπουχτίσαμε , τα παρτάλια σας κι ομπρός !
Finito la musica passage la fiesta …
Τούτος ο Τόπος δικαιούται κάτι τις Καλύτερο.
Πολιτική με τον Λαό, τούτον τον Λαό τον μικρό τον Μέγα.
Πολιτική γιά τον Λαό , έναν Λαό που ξέρει από έρχεται , την παρακαταθήκη της Ιστορίας και της Γλώσσας, του Πολιτισμού και της Ορθοδοξίας φέρει, ψυχανεμίζεται τους πονηρούς τούτους καιρούς, και θέλει , αξιώνει, απαιτεί μιά Ηγεσία που πατά σταθερά στα πόδια της και νοιώθει που και πώς στις πολυκύμαντες θάλασσες να ξανοιχτεί !
Συμπαρατασσόμαστε !
Αδέρφια, συντασσόμαστε !