Λεβαδειακός - Πανσερραϊκός 5-2: Ο Κριστιάνο Μπάτσι άφησε πίσω του καμένη γη!

Ο Κριστιάνο Μπάτσι άφησε πίσω του καμένη γη.

Δεν είναι μόνο το ότι με τη φυγή του βρισκόμαστε στον πάτο της βαθμολογίας.

Αυτό είναι ίσως το μικρότερο από τα προβλήματά μας.

Το ρόστερ άλλαξε τελείως.

Τα δημοσιεύματα του καλοκαιριού ανέφεραν ότι όλες οι αποδεσμεύσεις και οι προσθήκες ήταν ξεκάθαρα δικές του επιλογές.

Οι οποίες δεν τον δικαίωσαν.

Το τι δουλεύτηκε στην προετοιμασία είναι πραγματικά άγνωστο.

Το ξερουν μόνο όσοι ήταν εκεί.

Αλλά πραγματικά θέλει μεγάλη προσπάθεια να πας για προετοιμασία και να μη δουλέψεις τίποτα πέρα από την ίδια εντεκάδα ξανά και ξανά.

Να πας για προετοιμασία, και οι πρώτοι αυτοματισμοί να εμφανιστούν στο ένα τρίτο του πρωταθλήματος στο ματς στη Λιβαδειά, όταν έχεις ήδη φύγει.

Ελπίζουμε τουλάχιστον να πρόλαβε να πατεντάρει την ευρεσιτεχνία του με το κενό στο τείχος, για την οποία παραμιλούσε όλη η υφήλιος.

Ευθύνη έχουν, όμως, και όσοι τον έφεραν και μάλιστα με όρους που τους βρήκαμε μπροστά μας τις τελευταίες μέρες κατά τις οποίες ο ίδιος δεν έλυνε το συμβόλαιό του.

Είναι άγνωστο πραγματικά σε ποιες περγαμηνές του Ιταλού προπονητή βασίστηκαν προκειμένου να ικανοποιήσουν αυτά που ζητούσε σε συμβόλαιο, διάρκεια και επιλογές ποδοσφαιριστών.

Ο ίδιος δεν τους δικαίωσε ποτέ.

Και στο τέλος η ομάδα εγκλωβίστηκε σε ένα γαϊτανάκι υπομονής, με χαμένες μέρες για το νέο προπονητή που θα ερχόταν, ιδιαιτέρως κρίσιμες.

Ο Πανσερραϊκός στη Λιβαδειά, έδειξε επιτέλους κάτι.

Δε μπορούμε να μιλήσουμε για θετικά στοιχεία όταν η ιστορική μας ομάδα τρώει 5 γκολ, αλλά τουλάχιστον η ομάδα έδειξε κάτι.

Κάποιες νέες ιδέες, κάποιους μικρούς αυτοματισμούς.

Και πάλι, όμως, υστερούσε στις προσωπικές μονομαχίες, και σίγουρα υστερούσε σε ψυχολογία.

Και αυτή η ηττοπάθεια που βγαίνει στο χορτάρι, είναι άλλη μια ανοιχτή πληγή που άφησε ο προπονητής που αποχώρησε.

Σε αυτήν την καμένη γη που άφησε ο Κριστιάνο Μπάτσι, δύο επιλογές υπάρχουν.

Η μία είναι να γίνει ταινία με το Γουίλ Σμιθ και το σκύλο του να περπατάνε στα αποκαΐδια και να προετοιμαστούμε για τη Β Εθνική. Η άλλη επιλογή είναι να γίνει η ύστατη προσπάθεια ολικής συσπείρωσης γύρω από το νέο προπονητή.

Όσοι παίχτες μπορούν να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά και να προσπαθήσουν να σώσουν τον Πανσερραϊκό, είναι καλοδεχούμενοι σε αυτή τη μάχη.

Όποιος αισθάνεται ότι δε θέλει ή δε μπορεί, ας ακολουθήσει τον προηγούμενο προπονητή στην έξοδο.

Ο κόσμος που έχει υποστεί τόσες πίκρες και ξενέρες, πρέπει να βρει τη δύναμη να ξαναέρθει στην κερκίδα και να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη.

Η διοίκηση πρέπει το Γενάρη να φέρει λίγους αλλά πολύ ποιοτικούς παίχτες, έτοιμους να μπούνε και να φάνε σίδερα.

Το αν θα κερδίσουμε τη μάχη άγνωστο, αλλά οφείλουμε να την δώσουμε.

Όλοι μαζί.

Στο γήπεδο της Λιβαδειάς βρέθηκαν 7 φίλοι της ομάδας, οι οποίοι με όσες δυνάμεις είχαν τραγούδησαν για το Λιοντάρι ακόμη και στο 5-1. Γιατί είτε με 1, είτε με 7, είτε με χιλιάδες κόσμο, ο ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ δε θα παίζει ποτέ μόνος του.

Η φιλοξενία των οπαδών του Λεβαδειακού υποδειγματική.

Το μήνυμα στα πανό των οπαδών των δύο ομάδων ίδιο, ενάντια στις ψευτομαγκιές, στα καρτέρια και στα μαχαίρια.

Ο αλληλοσεβασμός μεταξύ των οπαδών, όπως συνέβη χθες, κάνει τις τυποποιημένες πλέον απαγορεύσεις των οργανωμένων μετακινήσεων να μοιάζουν τόσο αστείες.

Η βία βρίσκεται στους δρόμους, τα πέταλα έχουν περισσότερα πράγματα που τα ενώνουν παρά τα χωρίζουν.

ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΝΕΡΩΣΑΜΕ!
CHE G-5-