Παναγιώτης Μαρούδας: Θέλουμε να υπάρχει Παθολογική κλινική στο νοσοκομείο Σερρών ή θέλουμε να γίνουμε Δράμα;

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΕΝΗΜΈΡΩΣΗ
Θα ήθελα από αυτό εδώ το βήμα, με βαθύ αίσθημα ευθύνης, ως ιατρός Παθολόγος της Α' Π/Θ Κλινικής του Γ. Ν. Σερρών, να ενημερώσω τον Σερραϊκό λαό πως εδώ και μία εβδομάδα περίπου ο Υπουργός Υγείας - εντελώς αιφνιδιαστικά, εκβιαστικά, χωρίς καμία προηγούμενη διαβούλευση με τους άμεσα εμπλεκομένους και υπεύθυνους, οριζόντια και χωρίς να λάβει καθόλου υπόψιν του τις τεράστιες ελλείψεις των, επαρχιακών κυρίως, νοσοκομείων

- υποχρεώνει όλους τους ιατρούς ανεξαιρέτως (επαναλαμβάνω, χωρίς να λάβει καθόλου υπόψιν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτοί και οι κλινικές στις οποίες υπηρετούν) να λειτουργούν κάθε βδομάδα τακτικά ιατρεία απομακρύνοντάς τους έτσι από τη λειτουργία των επειγόντων και των κλινικών τους και υποβαθμίζοντας σε τεράστιο βαθμό τη δευτεροβάθμια περίθαλψη, που, πρωτίστως, αυτοί πρέπει να προσφέρουν, γεγονός, που - σε περιπτώσεις βαριά υποστελεχωμένων κλινικών (όπως και οι παθολογικές κλινικές του νοσοκομείου μας)

- επιφέρει άμεσο και μέγιστο κίνδυνο στη λειτουργία τους, άρα και στις ζωές βαρύτατα πασχόντων ασθενών, που μας εμπιστεύονται τις ζωές τους προσερχόμενοι στα επείγοντα και κατόπιν νοσηλευόμενοι στις κλινικές μας.

Δεν υποβαθμίζουμε σε καμία περίπτωση το έργο της πρωτοβάθμιας περίθαλψης (την οποία και εξάλλου υπηρετήσαμε

- ταυτόχρονα με τη δευτεροβάθμια, που είναι και η κύρια λειτουργία μας - όσο οι κλινικές μας ήταν επαρκώς στελεχωμένες και υπήρχε αυτή η δυνατότητα), ωστόσο, όταν έχουν απομείνει 3 μόνο γιατροί για κάθε μία από τις Παθολογικές κλινικές (αριθμός απαγορευτικός για να λειτουργήσει οποιαδήποτε κλινική με ασφάλεια

- πόσω μάλλον μία παθολογική, που επιδέχεται το μεγαλύτερο βάρος, σε αριθμό και βαρύτητα, περιστατικών σε όλο το νοσοκομείο), που μετά βίας, κάτω από τις αντιξοότατες αυτές συνθήκες και θυσιάζοντας τον ίδιο τους τον εαυτό, προσπαθούν και καταφέρνουν ακόμα να κρατήσουν τις παθολογικές κλινικές ώστε να μην καταρρεύσουν (και μαζί με αυτές το νοσοκομείο), τότε φυσικά, όταν τεθεί το δίλημμα (διότι περί αυτού πρόκειται) να τρέξουμε να σώσουμε (όσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας) τις ζωές αυτών που προσέρχονται στα επείγοντα και των βαρύτατα πασχόντων συνανθρώπων μας στις κλινικές μας ή να τρέξουμε να ικανοποιήσουμε το αίτημα του Υπουργού για συνταγογράφηση και έκδοση παραπεμπτικών και πιστοποιητικών (έργο για το οποίο, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν πλήθος συναδέλφων στην πρωτοβάθμια περίθαλψη που μπορούν να καλύψουν - και καλύπτουν - επαξίως) εγώ, λοιπόν, προσωπικά, θα επιλέξω αναφανδόν το πρώτο υπακούοντας στη συνείδησή μου και στην ιατρική δεοντολογία.

Και αποτεινόμενος στους δύο συντοπίτες μας, που πρόλαβαν και έκαναν καταγγελία εναντίον μας, θα ήθελα να τους απευθύνω τα εξής ερωτήματα : γνωρίζατε άραγε ότι τα ραντεβού που είδατε διαθέσιμα στο διαδίκτυο ετέθησαν χωρίς τη συγκατάθεση των καθ' ύλη αρμόδιων ιατρών;

σας ενημέρωσε κάνεις για ποιο λόγο δεν μπόρεσε να σάς εξυπηρετήσει ο γιατρός;

σάς ενημέρωσε κανείς για την κατάσταση που επικρατεί στις Παθολογικές κλινικές;

και τέλος, θα προχωρούσατε άραγε σε αυτήν την καταγγελία αν νοσηλευόταν κάποιος δικό σας (μη γένοιτο και απευκταίο φυσικά) στις παθολογικές κλινικές και γνωρίζατε ότι ερχόμενος ο Παθολόγος να σας εξυπηρετήσει στα Τακτικά ιατρεία αφήνει στο έλεος του Θεού (ή πιο λαικιστί στον αυτόματο πιλότο) τον άνθρωπό σας;

Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να αναλογιστούμε όλοι μας εάν θέλουμε να υπάρχει ακόμα Παθολογική κλινική στο νοσοκομείο μας και στο νομό μας ή εάν θέλουμε να γίνουμε Δράμα...

Η απόφαση δική σας, η υπομονή μας και οι αντοχές μας έχουν εξαντληθεί από καιρό (συνεχίζουμε να λειτουργούμε μόνο χάρη στην στήριξη που παρέχουμε ο ένας στον άλλο και φυσικά στη βοήθεια του Θεού)!

Συμπερασματικά, μακάρι να ήμασταν επαρκώς στελεχωμένοι (όπως φωνάζουμε και διεκδικούμε εδώ και χρόνια) ώστε να μπορούμε να λειτουργούμε και Τακτικά ιατρεία (όπως και κάναμε προ πανδημίας). Μέχρι τότε, όμως, καθώς δεν είμαστε θεοί ώστε να είμαστε πανταχού παρόντες και ως άνθρωποι δεν μπορούμε να γίνουμε δυο και τρία κομμάτια ο καθένας ούτε και να κλωνοποιηθούμε, αναγκαστικά (αν μας αφήσουν -ετε) θα πρέπει να επικεντρωθούμε στο κομμάτι των Επειγόντων και της δευτεροβάθμιας περίθαλψης. Χρειαζόμαστε (και) την στήριξή σας!