Πάγχρηστον άγγος έσται,κρατήρ κακών, τριπτήρ δικών …

Πάγχρηστον άγγος έσται,κρατήρ κακών, τριπτήρ δικών …
Γράφει ο Μάρκος Μπόλαρης
(Αριστοφάνης, Αχαρνής)
Την κατάρρευση της Ευρώπης,
ορατή πλέον πανταχόθεν,
την ξανασυζητήσαμε πάλιν και πολλάκις !
Την βύθιση , ήγουν, της παραγωγικής της ισχύος,
την καταλυτική εξάρτησή της
από την κραταιά φθηνή βιομηχανική μηχανή
της υποτιμημένης αρχικά και εδραιωθείσας
σήμερα ως παγκόσμιας υπερδύναμης Κίνας,
και βέβαια
την στρεβλή αναπτυξιακή της δομή,
τον γερμανοκεντρικό σχεδιασμό της,
σε συνδυασμό με την ολοφάνερα
σφαλερή εκπαιδευτική της οργάνωση,
την επικίνδυνη δημογραφική της αποσάθρωση,
και την προφανέστατη εγκατάλειψη των βασικών πυλώνων ενός Ευρωπαϊκού πολιτισμού !
Είναι προκλητικό , λόγου χάριν, ότι
στην Ευρώπη έχουν ασκηθεί χιλιάδες διώξεις
για έκφραση ελεύθερης γνώμης,
διώξεις που αμφισβητούν
τους πόλους πάνω στους οποίους δομήθηκε
η Ευρώπη ,
τις σταθερές που συνιστούν , ήτοι,
την επίκληση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,
την προάσπιση της ελευθερίας έκφρασης γνώμης,
την αδιαπραγμάτευτη ελευθερία του τύπου,
την ουσιώδη ελευθερία θρησκευτικής συνείδησης,
εν τέλει , την δημοκρατία ,
όπως συνταγματικά είναι κατοχυρωμένη !
Όχι,
δεν προτίθεμαι σήμερα να αναφερθώ
στην παρούσα
έκπτωση των θεμελιωδών που συνιστούν
τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό !
Ούτε,
θα ανασκαλέψω σήμερα τα αίτια της βόθρωσης
των Ευρωπαϊκών πραγμάτων,
αφού είναι, ηλίου φαεινότερον , ότι
βεβορβώθηκε η Πολιτική
ως Δημοκρατικό Λειτούργημα κι Υπούργημα
κι εξέπεσε
ως θεραπαινίδα υπάρχουσα
των αμείλικτων οικονομικών συμφερόντων,
θεραπαινίς που γνοιάζεται
για τον εμπαιγμό των Πολιτών ως ψηφοφόρων,
χάριν τηρήσεως των προσχημάτων,
στην πράξη όμως καθ’ εκάστης
προαγωγός τυγχάνει
των της αδηφάγου ολιγαρχίας !
Σε μιά κορυφαία απόδειξη
της βαθύτατης κρίσης που διέρχεται
η Ευρώπη
σκοπεύω, δια βραχέων, να εστιάσω τον λόγο
και να σχολιάσω
την απόλυτη έλλειψη αξιοπρέπειας
την παντελή απουσία αιδούς
σε ό,τι θα ονομάζαμε
Ευρωπαϊκός Πολιτικός κόσμος,
εάν προτιμάτε,
ολοκληρωτικός ευτελισμός
της εμφανιζομένης και ως Ευρωπαϊκής Ηγεσίας ,
«πάγχρηστον άγγος έσται»,
σχολιάζει ο αξεπέραστος Αριστοφάνης,
ένα αγγειό για καθετί ,
«κρατήρ κακών, τριφτήρ δικών»,
ένα ποτήρι προστυχιάς , ένας τρίφτης για δίκες,
πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνους,
τα παρόντα διακωμωδεί,
ένα αξιοθρήνητο ευρωπαϊκό μπουλούκι,
διατλαντικώς περαιώνεται ,
συνοδεία περιγέλαστη ενός κωμικού,
ατάλαντου ως κωμικού, ως άρπαγα όμως
των του δημοσίου πετυχημένου,
θλιβερού ενός θιάσου , μπουλουκιού ευτελούς,
τι ξεπεσμός για την Δημοκρατική Ευρώπη ,
τι έλλειμα Πολιτικής Ανάλυσης ,
τι αλληλεγγύη κορύφωσης της γελοιότητας ,
τι σύναξις των δήθεν ,
τι κατάντια γεωπολιτικής γιά την Γηραιά,
τι ξάφνιασμα μηδενικής μιάς γεωστρατηγικής,
ευτελισμός πόσος των ευρωπαϊκών θεσμών,
τι εκπληκτική αποκάλυψις του αδιεξόδου ,
Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί,
ο Ευγένιος Σπαθάρης εκφωνεί στην παράσταση
του Θεάτρου Σκιών ,
Ιταλοί , Φινλανδοί και Νατοϊκοί ,
μαζί και η εντιμοτάτη Λάουρα φόν τάδε,
ναι, αυτή που αρνείται να καταθέσει
στην Ευρωβουλή τα αποδεικτικά
της αμέμπτου διαχείρισής της και της ανεπίληπτης διαγωγής της τον καιρό της πανδημίας,
όταν, χωρίς καμμιά απολύτως διαφάνεια
στην διαχείρηση των Ευρωπαϊκών, ανέθεσε,
Τριάντα πέντε Δισεκατομμύρια ευρώ
σε φαρμακευτική εταιρεία ,
καλώς διαβάσατε , 35 δις ευρώ, ανάθεση,
μην είστε και τόσον καχύποπτοι,
ναί, αρνείται η κορυφαία διορισμένη της Ε.Ε.
να δώσει λογαριασμό στους αιρετούς,
ακούς εκεί, λογοδοσία και άλλες
δημοκρατικές ανοησίες ,
τούτο λοιπόν το σμήνος, των κουτορνίθων,
Αριστοφάνη μου,
πέταξε ως σμήνος πολεμικών αεροσκαφών,
για να συνοδεύσει υπερασπιζόμενο,
τον συμμαθητή που εκλήθη από την Διεύθυνση,
συμπαραστάσεως ένεκεν,
και συμμαρτυρίας περί της κοσμιωτάτης του
διαγωγής στα του πολέμου,
οι Ευρωπαίου του κάποτε πολιτισμού,
κολαούζοι μιάς αποτυχημένης σύρραξης,
οι Γάλλοι εισβολείς με τον Ναπολέοντα,
οι Γερμανοί εισβολείς με τον Χίτλερ,
υποτονθορίζουν πως τάχα και απειλούνται,
τέτοιος εξευτελισμός,
χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόταση, χωρίς στρατηγική
τέτοια διακόρευση
μετά την ιστορική συνάντηση στην Αλάσκα,
τόσο προφανής ανικανότητα
να ερμηνεύσουν όλα όσα προφανή
η παγκόσμια κοινή γνώμη
διαπίστωσε , διαπιστώνει,
τόσο χειροπιαστή ανικανότητα ερμηνείας
των της παγκοσμίου πολιτικής,
τόσο μεγαλειώδης ανερμάτιστους
που μας έπεισαν ,
δεν είναι, θα μου πείτε, λίγο κι αυτό,
μας έπεισαν πιά ολοωσδιόλου,
πόσο μεγάλη είναι η κρίση
στην Γηραία Ευρώπη του Πολιτισμού,
και πόσο μεγάλο , τρισμέγιστο αποδεικνύεται
τό έλλειμμα εξουσίας ,
τοσούτον μεγαλύτερο όση κι
γελοιότητα της τάχα και ηγεσίας της !
Γιαυτό θα ολοκληρώσω
την φράση του αριστοφανικού Δικαιόπολη,
που σχολιάζει συντριπτικώς τα νύν,
όπως και τότε ,
την έκπτωση της τάχα και ευρωπαϊκής ηγεσίας,
«Πάγχρηστον άγγος έσται
κρατήρ κακών, τριφτήρ δικών,
φαίνειν υπευθύνους λυχνούχος
και κύλιξ
και πράγματι’ εγκυκάσθαι»,
ό και ελευθέρως μεταφερόμενο εις την καθ’ ημάς
τα των ευρωπαϊκών σκιαγραφώντας
«Μιά παλιοκατσαρόλα για κάθε χρήση,
ένα κατσαρόλι προστυχιάς,
ένας τρίφτης για στημένες δίκες,
ένα φανάρι για καταδόσεις ρουφιάνων,
ένα αγγειό για να ανακατεύεις κάθετι» !
Αυγουστιάτικος ο χαιρετισμός !
Επίγνωση των πραγμάτων !
Κι η αναξιοπρέπεια όσων
την επέλεξαν !
